Studirao filozofiju i pozorišnu režiju. Diplomirao na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. 90-tih je režirao uglavnom u kazalištima u Bugarskoj i na Cipru, a od prije par godina redatelj je u Centru za kulturnu dekontaminaciju.
Tako nastaju predstave: Zatvor podunavske regije (prema četiri drame Biljane Jovanović) i Gospođa Olga - u potrazi za konačnom verzijom (prema komadu Milutina Bojića). Pakovićeva najpoznatija predstava je Ubiti Zorana Đinđića, u produkciji Studentskog kulturnog centra Novi Sad.
Između ostalog, režirao deset epizoda dokumentarne serije „Pogled u prošlost“ (Helsinški odbor za ljudska prava u Srbiji) i dokumetarni film „Ne u naše ime“ (Žene u crnom). Stalni je filmski kritičar tjednika „Ekonomist magazin“ i kolumnist Kulturnog dodatka dnevnika „Politika“. Objavio zbirku pjesama i dva romana: Dnevnik pevanja (Hipnos, Beograd, 1995), Soba za jedan krevet (Otkrovenje, Beograd, 2002), Zajednički pepeo (Geopoetika, Beograd, 2008), te knjigu Anatomija nacionalističkog morala i druge kolumne. Stalni je kolumnist i kazališni kritičar Danasa. Dobitnik je nagrade Desimir Tošić za publicistiku 2010. godine.