Onima koji su rođeni prije 80-tih slikovnice o Maji ne treba posebno predstavljati, iako je malo vjerojatno da znaju se Maja zapravo zvala - Martine.
Krenimo redom: serijal slikovnica o djevojčici koja je školski primjer lijepog ponašanja u svim mogućim prigodama - u školi, na plaži, u avionu - započela je 1954. izdavati belgijsko-francuska izdavačka kuća kuća Casterman. Prvu knjižicu u seriji, Martine à la ferme, kao i više od 50 njih koje su uslijedile, napisao je Gilbert Delahaye, a ilustrirao Marcel Marlier.
Martine je postala instantni hit, pa je prevođena i izdavana diljem svijeta, mijenjajući po potrebi ime u neko 'domicilnije'. Tako je u Velikoj Britaniji postala Emma, a u bivšoj Jugoslaviji - Maja.
Njezina slava ne jenjava potpuno ni danas, pa su po slikovnicama napravljene i dvije video-igre.
A da Maja završi i u kazališti pobrinuli su se beogradski BITEF teatar i zagrebačka umjetnička organizacija de facto, a sve u sklopu njihova multidisciplinarnog projekta Sjećanje na Maju koji "istražuje post-jugoslovensko nasleđe i mogućnost kontinuiteta lične memorije uprkos diskontinuitetu socijalnog i političkog ambijenta. Problematizuju se najbolniji toposi ličnih sećanja u kontekstu kolektivne memorije i realnosti današnjice."
Naime, "U Jugoslaviji, specifičnoj hladnoratovskoj zemlji između Istoka i Zapada, Maja je bila jedan od primera koji su pokazivali jugoslovensku “kapitalističku” verziju socijalizma. U tom periodu, deca u Jugoslaviji su odgajana na vrednostima socijalističkog Istoka i kapitalističkog Zapada – polagala su Pionirsku zakletvu, nosila crvene marame, vaspitavana su na tekovinama NOB-a, ali su u isto vreme čitala Diznijeve stripove i slikovnice o Maji, gledala američke filmove, igrala se kauboja i Indijanaca…"
Projekt je inspiriran romanom srpskog pisca Sretena Ugričića, Maja i ja i Maja iz 1993. godine, a koji se "fokusira na raspad Jugoslavije i političke promene u Evropi, koristeći karakatere Maje i specifičnu atmosferu kao metaforu srećnog detinjstva nalik bajci koje se privodi kraju na najbrutalniji mogući način". Istu metodu primjenili su i autori predstave, prije svih autor teksta Milan Marković kojem nije promakla činjenica da je Maja iz slikovnice pdrijetlom iz Bruxellesa, prijestolnice EU...
Predstavu je režirala Anja Suša, dok dramaturgiju i koreografiju potpisuju Saša Božić i Ksenija Zec.