Autorica i izvođačica Lada Bonacci u solo izvedbi koja balansira na granici fizičkog teatra, komedije, performansa, klaunerije, dramskog izričaja i stand-upa, istražuje intimne zakutke svoje duše. Pritom razotkriva svoju ranjivost i pretvara je u izvedbenu snagu, univerzalno ljudsku, u kojoj se svatko u publici lako može prepoznati.
Ladi Bonacci poticaj za stvaranje predstave dala je koronakriza koja je dodatno ugrozila njezin te živote drugih samostalnih dramskih umjetnika. Zato je predstava doslovce stvarana ni iz čega. Čak su i predmeti koji se koriste na sceni, uz one pronađene u Zagrebačkom plesnom centru, iz glumičina stana.
U predstavi se koristi tekst Molekuli Ivana Tokina. Svjetlost je oblikovao Marino Frankola, a kostim Tea Kantoci. Video, fotografiju i vizuale potpisuje Tara Ivanišević. Pomoć i podršku projektu dala je plesna umjetnica Silvia Marchig.
