Slovensko mladinsko gledališče iz Ljubljane u sezoni 2015/2016 obilježiava 60 godina postojanja, te je tim povodom iniciralo veliku regionalnu koprodukciju na temu lika i djela Ljubiše Ristića koji je upravo u toj kazališnoj kući napravio svoju najslavniju predstavu - Misa u A molu.
Ristić je karijeru započeo kao sudionik pa i predvodnik studentskih demonstracija, da bi potom prometnuo u jednog od najistaknutiijih jugoslavenskih redatelja koji je vlastiti autorski izričaj nazivao - političkim teatrom.
S Radom Šerbedžijom, Dušanom Jovanovićem i Nadom Kokotović godine osnovao je 1977. godine pod pokroviteljstvom zagrebačkog CKD-a, trupu KPGT iliti Kazalište Pozorište Gledališče Teatar koja je zabilježila brojne uspjehe na jugoslavenskoj i međunarodnoj kazališnoj sceni, a formalno se raspala s raspadom države u kojoj je nastala, da bi u krnjem obliku bila obnovljena nešto kasnije u Subotici, a potom i u Beogradu.
Ristiću su u zlatnim godinama njegove karijere na raspolaganju bili enormni budžeti i infrastruktura, pa se iz kritičara totalitarizma prometnuo u njegova svojevrsnog ambasadora, da bi potom 90-tih kazališni angažman zamijenio onim političkim postavši predsjednik zloglasnog JUL-a, političke stranke para Milošević - Marković.
Posljednjih godina, Ristić doživljava rehabilitaciju o kojoj smo pisali ovdje, vodeći opet KPGT.
Predstava Kompleks Ristić, kažu njezini autori,zasniva se na pokušaju rekontekstualizacije predstava koje je Ristić režirao u SMG, kao i idejne osnove Ristićevog KPGT-a, svojevrsnog federativnog, jugoslovenskog teatra permanentne revolucije.
"Smatramo da će nam ovakvo polazište otvoriti mogućnosti za novu teatarsku studiju nekadašnjeg konteksta, zajedničkog pozorišnog nasleđa i njegovom uticaju, direktnim posledicama na današnju teatarsku scenu postjugoslovenskih država.
Nije nam bio cilj da napravimo pozorišnu predstavu o ličnosti jugoslovenskog reditelja Ljubiše Ristića već predstavu o nekadašnjem i današnjem vremenu, iz perspektive jedne druge generacije umetnika koji se u ostacima jugoslovenskog kulturnog prostora bavi pozorištem danas, govori svojim teatarskim jezikom, koristi vlastite estetike i iz perspektive današnjeg znanja analizira ono što smatra svojim kulturnim i teatarskim identitetom.", zapisali su o predstavi Goran Injac i Oliver Frljić.
